බුද්ධි ගලනය
එකම කන්දක් ඇතුළෙ සාරයන් උර උරා
එකම උල්පතින් අපි එකට එලියට ගියා
කඳු මුදුන් නිම්නයන් මැදින් දිය ඇලි සදා
බසින විට අපේ දම තවත් සැරසී ගියා
පෙනෙන විට ඉදිරියේ වියළි ඉරිතැළුණු බිම්
නොදැනුණා නොවේ නුඹගේ වෙනස මුහුණතින්
ඉදිරියට යද්දි මා ඒ දුඹුරු බිම මැදින්
හැරුණි නුඹ මුහුද දෙස තිබුණු පොඩි හිඩැසකින්
සිරි සිසිරි හඬින් මා වැළඳගත් විට ඔවුන්
හද ඉපිල ගිය සතුට දැනී නැහැ කිසිවකින්
ඉඳහිටලා වෙරළෙ හැපිලා ගියත් විරසකින්
ඒ සුවය නුඹට වැටහෙන්නේ නැහැ සත්තකින්
-අතුල විජේවික්‍රම
Leave a Reply
Your email address will not be published. Required fields are marked (required)