දුවේ නුඹ – තුෂාරිකා ඇන්තනි 

No Comment 122 Views

පාළුව අහකට විසික් කෙරුවා

නියඟයක වැහිබිඳු සරැලි මැව්වා
කතරක දහය නිවා සිහිල එවමින්
සුමට සිඟිති අතකින් පුදුමයම මැව්වා
නුඹ පස්සෙ මම වෙරළ’ත එළෙව්වා
වැලි අසල කඳුළු රැඳි බෙල්ලො හෙව්වා
ඒ රහස් මුතු කඳුළු කැට ගැන මම කියද්දී
දිලිසි දෑසින් නුඹ ඒව ඇහුවා
දුවේ නුඹ අපගෙ සිනහවට හේතුවය
පැතුම් ඉටුව ලොවක රජකළ තේජසය..
In : කවි

About the author

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked (required)